بیا مهدی شب هجران سحر کن
نبودنت بهترین بهانه است برای اشک ریختن ... ولی کاش بودی تا اشکهایم از شوق دیدارت سرازیر میشد ..
کاش بودی و دستهای مهربانت مرهم همه دلتنگیها و نبودنهایت میشد ...
کاش بودی تا سر به روی شانه های مهربانت می گذاشتم
و دردهایم را به گوش تو میرساندم
کاش بودی ف عزیزم
تا میدیدی چگونه با اشک و اندوه درد و غم و این زنده گی فلاکت بار مبارزه میکنم
|
|
